Σαν φαντάσματα..

Κ αφού μόνοι μας γυρνάμε σαν αλήτες στην πόλη
χαμογέλα μου, να νιώσω ωραία μέσ στην πόλη
έξω η νύχτα μεγαλώνει κ η σιωπή δεν με ζυγώνει
Κ αφού μόνοι μας γυρνάμε σαν φαντάσματα στον κόσμο
έχω δρόμο, μα ένα χτύπημα στον ώμο
με κουράγιο με φορτώνει και στα όμορφα με σπρώχνει



Έμαθα να δίνω, τίποτα δεν κράταγα για μένα
μάτια μου η αγάπη μιάζει ψέμα
κοίταζα ψηλά απ τον πυθμένα
έπεφταν τ αστέρια και τα φύλαγα
για να σου φτιάξω στέμμα

Η εποχή μας έκανε παιδιά μ απωθημένα
και τουπέ και "ντε καλά" και ¨σόνει" "όλα κυριλέ"
μα δίχως φράγκα, εγωιστές ως τ άκρα
κ η μοναξιά για πάντα
κ αν σήμερα χαμογελώ είναι που αλλάζω στράτα

Άνοιξε να πιούμε απ το κρασί
να ζαλιστούν οι σκέψεις να αφήσουνε
καμιά στιγμή καλή
φίλοι να γελάν τριγύρω αρκεί
να φύγει άλλη μια γκρίζα Κυριακή
και πάμε πάλι απ την αρχή


Κ αφού μόνοι μας γυρνάμε σαν αλήτες στην πόλη
χαμογέλα μου, να νιώσω ωραία μέσ στην τρέλα
έξω η νύχτα μεγαλώνει κ η σιωπή δεν με ζυγώνει
Κ αφού μόνοι μας γυρνάμε σαν φαντάσματα στον κόσμο
έχω δρόμο, μα ένα χτύπημα στον ώμο
με κουράγιο με φορτώνει και στα όμορφα με σπρώχνει

Κ εγώ να κάθομαι μονάχος μου στο δείλη
κρατώντας μια σκέψη, για τα δικά σου χείλη
θα ξανάρθω να σε βρω στα μέρη που 'μασταν εκεί
να ταξιδέψω στον χρόνο και άλλη μια Κυριακή

Για ένα χαμόγελο, αυτό τ ωραίο σου χαμόγελο
που θυμάμαι βάζοντας στο ποτήρι μου οινόμελο
και η ματιά αυτό το όμορφο βλέμμα
που με κάνει να πιστεύω πως δεν ζούμε ένα ψέμα


Δεν φοβάμαι καθόλου, αυτό το ξέρεις καλά
με τρομάζει η απουσία κ όχι η μοναξιά
όταν χανόμουνα κάτι ευχόμουνα
να συναντήσω, ήρθες εσύ σε μια στιγμή
και με κανες να σ αγαπήσω


Τώρα γελάω, αφήνω ότι μακάβριο
είσαι το θέμα μου που έχω για να ζήσω τ αύριο
και προσπαθώ να συνηθίσω, και τώρα σε συνήθισα
είναι αργά για να σ αφήσω

Είμαι εδώ για σένα, δεν σκέφτομαι εμένα
μην ξενερώνεις που είμαι παιδί μ απωθημένα
πες μου μια καλημέρα, να πάει καλά η μέρα
να σε πάρω να φύγουμε μακρυά από δω πέρα

Κ αφού μόνοι μας γυρνάμε σαν αλήτες στην πόλη
χαμογέλα μου, να νιώσω ωραία μέσ στην τρέλα
έξω η νύχτα μεγαλώνει κ η σιωπή δεν με ζυγώνει
Κ αφού μόνοι μας γυρνάμε σαν φαντάσματα στον κόσμο
έχω δρόμο, μα ένα χτύπημα στον ώμο
με κουράγιο με φορτώνει και στα όμορφα με σπρώχνει..


Lyrics:Afaza ,Boem
Produced by:Boem
Instrumentation :Διονύσης Καμπίτσης
Visuals by: Numberless
Mixed at HSH Studio
Master:Δημήτρης Κουντούρης (Ανδρείκελος)
Album:Επ' ώμου/Κώδικας 333