Κάνοντας λάθος..

Γιάννης Αγγελάκας - Πόθοι

Από τον Καινούργιο του Δίσκο "Γελαστή Ανηφόρα" (2013)

Στίχοι:

Πέρασαν χρόνια κι η καρδιά μου πια δεν κλαίει
Μόνο μεθάει και θυμάται και γελά
Με τους αετούς μου που όλοι γίναν αρουραίοι
Μόλις με είδαν να ορμάω στη φωτιά

Πέρασαν χρόνια και κατάλαβα τι φταίει
Που όλοι δειλιάζουμε μπροστά στην ομορφιά
Ακούω καλύτερα τη γάτα μου να κλαίει
Παρά του πόθους μου να ουρλιάζουν σαν σκυλιά

Aντί να πέσεις, πέταξε..

To βραβευμένο animation φιλμ μικρού μήκους Fallin Floyd για τον πόνο της κατάθλιψης, τον έρωτα και τη δύναμη της μουσικής


Ο μουσικός του δρόμου Floyd, αφού τον παρατάει η φίλη του για κάποιον άλλο, αρχίζει να υποφέρει από κατάθλιψη, η οποία εκδηλώνεται σαν ένας μικρός μαύρος δαίμονας που διαταράσσει την καθημερινή του ζωή και ολοένα και μεγαλώνει. Τι θα γίνει για να μπορέσει ο Floyd να συνεχίσει τη ζωή του;

Κάποια λόγια για το τίποτα..

Πριν λίγο καιρό είχα γράψει αυτόν τον τίτλο.. Δεν θυμόμουν τι άλλο είχα γράψει, ε σήμερα έτσι όπως άκουγα μουσική κοιτάω τυχαία.. Βλέπω πως δεν είχα γράψει τίποτε άλλο παρά μόνο τον τίτλο,

"Κάποια λόγια για το τίποτα".

Όλα ή τίποτα..

Στον πίνακα είχαν γράψει διάφορα.. Παίζει να είχα να είχα αφήσει κ εγώ το στίγμα μου πάνω του, μια φορά που είχα πιει αρκετά κ μου καρφώθηκε να γράψω μια ατάκα. Ε, σήμερα τα είχαν σβήσει όλα και είχαν γράψει "Όλα ή τίποτα". Κάθε σκέψη, κάθε στίχος σβήστηκε μαζί με τις θύμησες αυτών που πήραν την κιμωλία να γράψουν. Ακραίο, θα μπορούσε να πει κανείς, αλλά αυτό που πήρε την θέση τους τα λέει όλα πιστεύω. Όλα ή τίποτα..
Έτσι απλά σβήνεις ότι έχει γραφτεί για όλα ή τίποτα?
Ας γίνει έτσι τότε, αρκεί να είσαι σίγουρος και να ξέρεις τι κάνεις. Γιατί άλλωστε να είσαι εντάξει με κάτι μέτριο, να συμβιβαστείς δηλαδή με μια "μέση λύση" αντί να ζητήσεις τα πάντα..

Ταφ Λάθος - Όταν σε είδα ξανά

Στίχοι:

Όπως σε κοιτώ κ με κοιτάς
κουράστηκα να γίνεται αυτό συνέχεια με  μας
το ποιος ευθύνεται
και τώρα δεν μ απασχολεί καθόλου
υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα
όπως το ν αφήσω ελεύθερο ότι δεν αφήνεται
το συναίσθημα είναι τζάμπα
μα το πληρώνεις ακριβά στο τέλος
μου παν πρόσεχε

όχι όποιο χέρι βρεις κράτα
ο δρόμος μ αγκάθια οδηγεί σε πλεούμενα παλάτια
μέχρι την βύθιση, όχι από βροχές
μα δακρυσμένα μάτια..

Πρωταπριλιά..

Θυμίζει όνειρο μες στο καταμεσήμερο
Μέρα μικρή και βροχερή από του μάγου τα μέρη
Τσιγγάνας βότανο για έρωτα εφήμερο
Στιχοπλοκή θανατερή που δεν έγραψε χέρι
Μέρα καλή να θρηνήσουν κι οι αλήθειες μου
Να κινήσουν για το τίποτα και να μαυροφορέσουν
Να σεβαστούν και οι νύχτες τις συνήθειες μου
Ξαμολημένες σαν αρτίστες να χορέψουν
Να βρει τη γεύση η γλώσσα του προδότη
Να γίνει τέρψη στη μαύρη μαγκουφιά του
Να ψάχνει ήρωες στη φωλιά του καταδότη
Να βγαίνει κι ο περίεργος έξω απ' τα νερά του
Κι αν σηκωθώ με ζαλισμένη κούτρα
Να βρούνε πάτημα οι πιο κακοί μου φίλοι
Κι αν έχω πάρει τη ζωή από τα μούτρα
Μου φτάνει που ξημέρωσε 1η του Απρίλη