Τα παιδιά της Δευτέρας

"Μέσα στο τρένο το χάραμα πηγαίνοντας στη σφαγή 

 Όλοι κοιτάμε στο πουθενά μάτια ανοιχτά και σιωπή 

 Παρασκευή ξανανιώνουμε λέμε ζωή σε θυμάμαι 

 Την Κυριακή μαραζώνουμε και τη Δευτέρα γερνάμε"

https://www.youtube.com/watch?v=JMIc0o474TQ

Να συγχωρείς..

Τόσο καιρό δεν μου έβγαινε τίποτα, ένα κενό να γυρνάει βασανιστικά..
Το χαρτί έμενε λευκό με το στυλό από πάνω να προσπαθεί να του δώσει πνοή, να μου δώσει τον πιο επώδυνο τρόπο έκφρασης, για μένα αυτό βέβαια, αλλά για μερικούς δεν βγάζει καν νόημα. Και πάλι δεν είχα το έναυσμα για να συνεχίσω.
Τι πιο όμορφο για ν αλλάξει την κατάσταση από ένα βλέμμα.
Όλα γίνανε πιο εύκολα μ ένα βλέμμα σου..
Ναι μπορεί να σου φαίνεται παράξενο αλλά αυτό και μόνο μπορεί ν αλλάξει τα πάντα. Το μόνο που έχει σημασία είναι να ναι αληθινό κι να βγαίνει μέσα απ την καρδιά σου. Για όλα τ άλλα θα βρούμε τρόπους να τα αφήσουμε πίσω..
Κάπου εκεί όμως είναι που βάζεις τα πρέπει σου.. Κάπου εκεί είναι που χάνεις την μαγεία της στιγμής και η "αστερόσκονη" χάνεται μαζί με τον αυθορμητισμό. Ανάμεσα στα όρια που σήκωσες γιατί έτσι έχεις μάθει, έτσι αισθάνεσαι ασφάλεια και σιγουριά. Ακόμη και γι αυτό δεν μπορώ να σου κρατήσω κακία, πιάνω τον εαυτό μου να σε δικαιολογεί, έτσι είναι όταν μάθεις κάποιον τόσο καλά και όσο και να σε πληγώνει στην αρχή, με τις πράξεις ή το βλέμμα του, στην τελική έχεις μάθει να συγχωρείς..

Ποτέ ξανά (cover by lambrini)

"Λοιπόν! Αυτό το cover είναι πολύ ξεχωριστό! Το κομμάτι το έχει γράψει ένας πολύ καλός μου φίλος με ένα φίλο του μερικά χρόνια πριν. Μου το είχε στείλει κ επειδή το αγάπησα μου έδωσε το ελεύθερο να το διασκευάσω. Με εκφράζει τόσο πολύ κ πιστεύω κ σε πολλούς από εσάς θα ισχύσει αυτό. Ελπίζω να σας αρέσει!"

Ηλίθιο..

Καιρό έχεις να γράψεις..
Μήπως δεν το αγαπάς πια?
Έχεις κουραστεί?

Δεν είναι κάτι που σταματάει τόσο εύκολα..
Είναι κάτι δικό μου
το πρώτο άτομο για το οποίο το κάνω είμαι εγώ..
και μην ξεχνάς γράφω όταν το αισθάνομαι κ θέλω να εκφραστώ

"Συνεχίζω ότι κάνω επειδή όταν το γράφω

έχω πάντα ένα ηλίθιο χαμόγελο

το σύννεφο μου δίνει ώθηση να το κοιτώ

σου δωσα τα πάντα, εσύ είπες κάνω θόρυβο..

Και συνεχίζω ότι κάνω

μ έναν εγκέφαλο καμένο και αυθόρμητο

γερακίσιο και παιδικό

Αυτό είμαι εγώ.. Τα φώτα σβήνουν και χορεύω!"

https://www.youtube.com/watch?v=Kwi2lzO0ZeI

Κασκανίκα

Κασκανίκα! πρώτη απόπειρα για ταινία μικρού μήκους της ομάδας Κηφήνες 

(Γιώργος Αντώνογλου και Αντώνης Μυγιάκης) https://www.facebook.com/khfhnesprodu....
Σε σκηνοθεσία και μοντάζ του Αποστόλη Αργατζόπουλου και στην κάμερα τον Μπέκο Γιώργο.

Το τέλος είναι η μαγεία..

Στο τέλος είναι η μαγεία.. Ναι δεν λέω, συμφωνώ σχετικά με την φράση αυτή, κρύβει όμως πολλές παγίδες. Δηλαδή μπορεί η μαγεία να κρύβεται στο αποτέλεσμα, δικαιώνοντας τις πράξεις σου και η ανταμοιβή είναι δίκαια. Μια ανταμοιβή που είναι υλική ή ηθική, ανάλογα με τις αξίες και τις αρχές του καθενός, έτσι στηρίζοντας τα θέλω σου και τις επιλογές σου να βγεις σωστός.
Στο άλλο άκρο όμως, έχουμε την μαγεία που βγαίνει από την λύτρωση όταν καταλάβεις πως κάτι δεν γίνεται να το τελειώσεις όπως θες εσύ, κόβεται δηλαδή κάπως άτσαλα σε σχέση με αυτό που είχες φανταστεί. Όπως και να χει το σπουδαίο είναι να ξέρεις που πρέπει να σταματήσεις, όσο και αν δεν θες. Να φεύγεις με την δύναμη και την θέληση να κρατήσεις ότι θέλεις απ το χτες και να κάνεις μια νέα αρχή, ένα καινούριο κεφάλαιο..

"Είναι παράξενη η ζωή και γλυκιά ιστορία

είναι ένα δώρο ή μια βαριά τιμωρία

είν' η αρχή της μια καλή ευκαιρία,

όμως το τέλος είν' η μαγεία"

Όρια..

Όριο, στα Μαθηματικά, νοείται η διαρκής προσέγγιση ενός σημείου ή, διαφορετικά, η διαρκής μείωση μιας απόστασης, χωρίς όμως ποτέ αυτή να μηδενίζεται.

Ξύπνα ρε..!

Ξύπνα ρε! Πάλι εδώ είσαι? Μα καλά δεν βαρέθηκες κάθε φορά που βρίσκεις τα σκούρα να έρχεσαι σαν βρεγμένο σκυλί και να ζητάς τι.. Λίγη προσοχή, λίγο ενδιαφέρον. Φτάνει πια!

Πληγή..

Ναι.. τώρα πια μπορείς να το πεις με σιγουριά, μπήκε στην ζωή σου για τα καλά και έβαλε ένα μαχαίρι στην καρδιά σου. Με μια απλή κίνηση ή ένα βλέμμα σου έδωσε μια μαχαιριά, που για να μαστε κ εντάξει, την περίμενες να έρθει κάποια στιγμή. Είχες καιρό να νιώσεις κάτι τέτοιο και τόσο έντονο.
Μην φοβάσαι όμως το μαχαίρι δεν είναι εκεί για να σε βλάψει, είναι για να κάνει την καρδιά σου να χτυπάει γρηγορότερα. Να ξυπνήσει συναισθήματα που παίζει να μην ήξερες ότι υπάρχουν μέσα σου. Κάπως έτσι όμως καταλαβαίνεις πως ζεις..

Σ' ευχαριστώ..

Προβολή Κασκανίκας 20/05/15

Κάπως έτσι μετά από ώρες κουβέντας και αλκοόλ φτάσαμε στο σήμερα.. Για όλα φταίει η Μαλαματίνα.. Το σενάριο της Κασκανίκας έχει ολοκληρωθεί και με το καλό σε λίγες μέρες θα ολοκληρωθούν και τα γυρίσματα! Με άλλη πλοκή ξεκινήσαμε, άλλα μα ήρθαν στην πορεία και σε άλλα καταλήξαμε. Είναι σαν να λέμε πως ότι έγινε ήταν αυθόρμητο, πράγμα που το κάνει αυθεντικό. Ακόμη και στην διάρκεια των γυρισμάτων υπήρχαν σκηνές που γίνανε κάποιες αλλαγές. Αυτό έγινε από απειρία κυρίως αλλά το δεχτήκαμε και το αγκαλιάσαμε ως κάτι φυσικό. Τώρα είμαστε στα σκαριά άλλων 2 ταινιών, σαν ομάδα σεναρίου "Κηφήνες" και μέσα στο καλοκαίρι ελπίζουμε να έχουν τελειώσει.
Η πρώτη προβολή της Κασκανίκας θα γίνει Τετάρτη 20 Μαΐου στις 20:00 στο μεγάλο αμφιθέατρο του Τει Λάρισας, στο πλαίσιο του φεστιβάλ pomfest2015 των Πολιτιστικών Ομάδων του ΤΕΙ Θεσσαλίας !

Ελπίδα (Απόσπασμα ταινίας μικρού μήκους)

Ηρεμία.. σημαντικό πράγμα στις μέρες μας. Σε μια εποχή που όλοι τρέχουν να προλάβουν κάτι, η ηρεμία είναι σπάνιο και ορισμένες φορές σημαντικό για να ανταπεξέλθεις στην καθημερινότητά σου. Σε κάνει να σκεφτείς πιο καθαρά τι απόφαση θα πάρεις και για ότι σε προβληματίζει.

Ένα κομμάτι σκέψεις..

Για σένα..

Καλή φάση..

Γυρνάς προς το σπίτι σου, άλλο ένα βράδυ γεμάτο γέλια, κουβέντες, άλλοτε σοβαρές, άλλοτε λόγια του αέρα και φυσικά καλή παρέα να σε κάνει να μην καταλαβαίνεις πως περνάει η ώρα!

Κοίτα να ζεις..

Έχετε ξεχάσει να ζείτε ρε..
Έχετε μπει και δεν μπορείτε να βρείτε μια διέξοδο απ την μίζερη καθημερινότητά σας και κάνετε πράγματα μόνο και μόνο για το φαίνεσθαι! Και μετά ζητάτε να σας σώσουν.. Από τον ίδιο σας τον εαυτό, από τις σκέψεις σας, από μια φυλακή που πήγατε οικειοθελώς!

Κασκανίκα (Απόσπασμα)

Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του, και καλό είναι να τις στηρίζει. Από την στιγμή που την γούσταρε από παλιά, να του το λεγε πριν κάνει κίνηση ο Αλεξ και να κανε αυτός. Αφού δεν είχε τα κότσια, να κάνει πίσω μια και καλή. Όλα είναι θέμα επιλογών και αποφάσεων που παίρνουμε.

Πολλές απ αυτές θα μας ακολουθούν για καιρό, θέλουμε δεν θέλουμε. Το θέμα είναι να τις παίρνουμε, μην τις αφήνουμε να φεύγουν, να κάνουμε επιλογές. Να είμαστε σε θέση να επιλέγουμε, και όχι να αφήνουμε απλά πράγματα να μας συμβαίνουν. Να πάρουμε την ιστορία στα χέρια μας και να την γράψουμε με δικό μας μελάνι. Είναι βέβαια δύσκολο, κ απαιτεί θυσίες. Αλλά και πού δεν έχουμε απώλειες?

Δεν είναι μόνο ένα όπλο που μπορεί να σε σκοτώσει, είναι και οι πράξεις, τα λόγια, ακόμη και το βλέμμα που σου ρίχνει κάποιος ή η αδιαφορία του που μπορούν να σε τελειώσουν χαλαρά. Το θέμα είναι να καταλαβαίνεις πότε αξίζει τον κόπο να αφήνεις κάποιον να το κάνει αυτό. Τότε απλά έχεις ένα σημάδι πάνω σου να σου θυμίζει ότι έζησες, πως είσαι τυχερός που το έζησες!


Μονόλογος του Ξα από την ταινία μικρού μήκους "Κασκανίκα"

Count..

Γιατί? Γιατί να μετράς τις μέρες σου, να θέλεις να περάσει η βδομάδα τόσο κενά, να έρθει το Σάββατο τόσο γρήγορα, οο ναι αυτό το ευλογημένο Σάββατο που μπορείς να δεις όλο σου το φαίνεσθαι σε μια φωτογραφία ενός μαγαζιού "διασκέδασης".Έτσι, μόνο και μόνο επειδή δεν έχεις να κάνεις κάτι τότε και όλη την μέρα θα κάθεσαι και περιμένεις να περάσει και αυτή η μέρα. Βέβαια υπάρχει και άλλος λόγος να περιμένεις να έρθει το Σάββατο, γιατί δεν θα δουλεύεις τότε, ΝΑΙ ώρα να ξεκουραστείς απ την καθημερινότητα, μπράβο σου! Απλά να ξέρεις, δεν πρόκειται ξανάρθουν, είναι κρίμα να σου φεύγουν τόσο χλιαρά.
Βέβαια ο καθένας περνάει τις μέρες όπως επιλέξει, δεν αλλάζει αυτό, αλλά την επόμενη φορά καλύτερα να σκεφτείς τι πραγματικά αξίζει τον κόπο, όλα τ άλλα πάνε και έρχονται..

Λίγη προσοχή..

Ας πούμε ότι τα πράματα είναι κάπως περίπλοκα..

Αλλά έτσι είναι οι άνθρωποι, ακόμη και τα πιο εύκολα τα κάνουν περίπλοκα με τις ανασφάλειες και τους εγωισμούς που βγάζει ο καθένας. Αντιδρούμε κάθε φορά λες και ήμασταν μόνοι, λες και για άλλη μια φορά θα βρούμε μια άκρη μόνοι μας, και όχι γιατί δεν θέλουμε βοήθεια, αλλά γιατί δεν βλέπουμε αυτόν που πραγματικά θέλει να μας την δώσει. Παίζει γιατί περίμενες την βοήθεια από κάποια συγκεκριμένα άτομα.. Μην μπερδεύεσαι.. Αυτό δεν είναι βοήθεια που ζητάς αλλά λίγη προσοχή!
Δεν είναι κακό αυτό.. ίσα ίσα.
Όχι στα ίσα βέβαια, αυτά είναι για λίγους, και ακόμη λιγότεροι το βλέπουν και το εκτιμούν.

Ακόμη να λιώσουν οι πάγοι..

Ακόμη να λιώσουν οι πάγοι, μόνο ο ήχος του νερού που τρέχει θυμίζει αλλαγή

Ακόμη τριγυρίζει στο μυαλό μου τ' όνομά σου, όταν τ ακούω είναι σαν να ξυπνάω

Ακόμη περιμένω άδικα το χαμόγελό σου για να μου πάει 

καλά η μέρα

Ακόμη ψάχνω ένα αληθινό μα και δικό σου συνάμα,

καλημέρα

Ακόμη μια φορά πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται τα ίδια, δοκιμασμένη παγίδα με αποτέλεσμα αβέβαιο..

Ακόμη και μετά από καιρό το άρωμά σου

τριγυρίζει στο μυαλό μου

Ακόμη και τώρα μετά από τόσο καιρό τα σκηνικά παρόμοια, 

με άλλα συναισθήματα βέβαια

Ακόμη και τις ώρες που η πόλη αδειάζει

η θέση σου παραμένει ακλόνητη

Πόσο ακόμη θα ψάχνεις για κάτι να σε κάνει 

να νιώσεις ζωντανός

Ακόμη.. Δεν ξέρω πόσο, ο ήλιος βγήκε για άλλη μια φορά, 

το φως του ζέστανε την ατμόσφαιρα, καιρός ήταν..