Το μονοπάτι..

Να σου πάλι τα ίδια σκηνικά, ίδιοι δρόμοι, γνώριμα σοκάκια.. Το μόνο που αλλάζει κάθε φορά είναι τα συναισθήματα που νιώθεις όταν περνάς από εκεί, και σίγουρα οχι σε μεγάλο βαθμό.
Από την μια υπάρχει η σιγουριά της ασφάλειας για κάτι που έχεις ξαναζήσει, αλλά απ την άλλη πνίγεται και η όρεξη σου για το καινούριο κ το διαφορετικό. Τώρα η επιλογή είναι θέμα του χαρακτήρα σου και της στιγμής που θα ξυπνήσουν μέσα σου τα <<θέλω>>. Παρόλα αυτά συνεχίζεις να περπατάς.. Γύρο σου σκοτάδι, ακόμη και τα φανάρια στους στύλους σπασμένα είναι! Μπροστά βλέπεις ένα φως αλλά δεν έχεις καταλάβει τι είναι ακριβώς, παίζει να φταίει και η ομίχλη. Δεν σταματάς, προχωράς μαζί με τις σκέψεις σου. Κανείς άλλος δεν είναι στον δρόμο.. Έφτασε η στιγμή να δεις από κοντά το φως. Κάπου εκεί βρίσκεις μια διασταύρωση και έχεις ν' αποφασίσεις ποιο μονοπάτι θα ακολουθήσεις.. Δύσκολη απόφαση.. και ψάχνεις από που θα βρεις το κουράγιο που χρειάζεται για να την πάρεις. Έτσι σταματάς για λίγο μέχρι να κάνεις την επιλογή σου. Μην αργείς.. έχεις ακόμη ταξίδι μπροστά σου!

"Μες στη ζωή δρόμοι ανοίγονται σωρό
κι όποιον γουστάρεις τον τραβάς κι όπου σε βγάλει
μα είναι κι ένα μονοπάτι πονηρό
που πάει ντουγρού στην κατηφόρα τη μεγάλη"