Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Καλά να πάθω..


οκτανα project
παραγωγη:ονειρευτης
στιχοι/παρουσιαση:ονειρευτης,ακαταδεκτος,σταλια
κιθαρα: flykid


Στίχοι:
Κίνησα γη κ ουρανό, μα δεν είχα μυαλό
φταίει για όλα το ξερό μου κεφάλι
είχα αιτίες κ αφορμές μπόλικες για να χωθώ
μα ρίζωσα βαθιά στο γνωστό μου το χάλι
στο χειρότερο θρανίο παλουκώθηκα
και δεν έφερα στον γέρο μου επένους
αντί για τσάντα με κασέτες αρματώθηκα
απ' τα 16 είχα ταχθεί με τους χαμένους
αφού πήγα μόνος μου να καθαρίσω
ότι κ αν μάζεψα. 10 νταλίκες ξύλο
δεν έκανα τον κόπο ποτέ να της μιλήσω
και τώρα ζει με τον χειρότερό μου φίλο
αφού στο παλκο ανέβηκα με άγχος
και δεν πούλησα μούρη να αρέσω
είχα πολλά να τους ραπάρω κατά βάθος
μα εγώ διάλεξα πίσω απ τα φώτα να την πέσω
αφού δεν έβγαλα και άχνα για τα φίδια
πάλι καλά που ζησα και στα χειρότερα
έτσι κ αλλιώς ήταν μια από τα ίδια
αφού δεν κάναν κ από εμάς περισσότερα
την ίδια μοναξιά ακόμα την πληρώνω
και μια ντόπια μαλακία γραμμένη σ' ευχολόγια
καλά να πάθω αφού ποτέ μου δεν χρεώνω
ούτε τώρα ούτε ποτέ μου δεν έπερνα από λόγια

Μα δεν λογάριασα καλά.. όσα κι αν μου κάνανε την έβγαλα φτηνά

Καλά να πάθω αλήτες μου μαζί σας κ εγώ
δεν ξέρω τριγύρω μου τι γίνεται
που το χώμα την πλάτη μου βαραίνει καιρό
κ ότι μπαίνει στο μυαλό μου δεν σβήνεται
καλά να πάθω που πνίγω τον θυμό μου
δεν μιλάω σε κανέναν κ η μοναξιά με βρίσκει
για παρέα μου τα βράδια είχα τ' όνειρό μου
το σκυλάκι μου την λούση κ ένα μπουκάλι ουίσκι
μπορεί να φταίει που καίει το ξερό μου κεφάλι
που δεν άκουσε ποτέ του κανέναν
γιατί δεν το σπαγα εκείνο το ρημάδι
όταν έτρεχα ο μαλάκας με φρένα χαλασμένα
πες μου τώρα γιατί κατάντησα έτσι
και θέλω τόσο τον εαυτό μου να πληγώσω
καλά να πάθω που ζω μέσα στην ζάλη
κ ότι θέλω κάνω χωρίς να μετανιώσω
γιατί δεν κράτησα ποτέ συμβουλές γονέων
και δεν έγινα παιδί θεοσεβούμενο
γιατί δεν μπήκα στην κλίκα των σπουδαίων
κ ας με βγάζουν όλοι κατηγορούμενο
καλά να πάθω που ντράπηκα πατρίδα μου
που τόσα χρόνια μ έχεις μέσα σ όλα
καλά να πάθω που με γράφω και στ' αρχίδια μου
μαζί σας έφαγα την φόλα

Γράφω και σκίζω χαρτιά και κουράγιο δεν βρήκα
κ ανάβω στίχους να ξορκίσω το κακό
καλά να πάθω λοιπόν και στον χορό σας αφού μπήκα
όπως βαράει ο ρυθμός θα ξεκινήσω κ εγώ
κοιμόμουν νύχτες λευκές με ξυπνούσαν μαύρες μέρες
καλά να πάθω που τα παίρνω σοβαρά
τι κ αν δεν με σκιαζαν οι μουγκές τους φοβέρες
φταίω εγώ που δεν είπα ποιο νωρίς για χαρά
καλά να πάθω που μισώ την νοσταλγία
και σκαλίζω σαν την στάχτη τα παλιά
σκουντάω συνέχεια την μνήμη να μην πέσει σ αργία
κ ας το ξέρω ότι η ζωή κρατάει όσο μια γουλιά
χρόνια και χρόνια στριμωγμένα στα βιβλία
παραμύθια ιστορίες της γιαγιάς απ τα βουνά
κ αφού έγινε έτσι κ έμαθα αλλιώς και ιστορία
την δασκάλα τους κοιτάνε σαν χαμένα τα παιδιά
αφού ακόμη μετράω τις στιγμές μου μαζί σου
και κάθε που ανταμώνουμε το βλέμμα γυρνάς
που κάθε τόσο απολογούμαι για κάθε κίνησή σου
όσα έχεις ευκολία με την μια να ξεχνάς
πάντα φοβόμουν να σου πω ότι σκεφτόμουν
και τώρα πνίγω τις τύψεις στο ίδιο θολό νερό
αν τούμπαρα τον χρόνο τίποτα δεν θα φοβόμουν
μα εσύ πια αράζεις κάπου εκεί στον ουρανό


'' Καλά να πάθω λοιπόν... "

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου