Αυτή η συνήθεια..

Σε βλέπω καθώς έρχεσαι από μακρυά χαρούμενη και με ένα ανάλαφρο περπάτημα. Με το που φτάνεις κοντά όμως, κάνεις μια από τις κινήσεις που δεν περίμενα ούτε και θέλω να βλέπω..
Για τους περισσότερους μπορεί να είναι φυσιολογικό. Κοιτάς το χέρι σου και με το που βλέπεις αυτό το άχρηστο για την στιγμή πράμα αμέσως χάνεις λίγη απ' την λάμψη σου! Όλα αυτά γιατί? Απλά είδες κάτι που επιβεβαιώνει πως κάποια στιγμή θα πέσει ο ήλιος και ότι ο χρόνος κυλάει πάντα με τον ίδιο ρυθμό.. Τικ Τακ.. Μπορεί αυτοί οι χτύποι να σε κάνουν να νιώθεις ασφάλεια που κάτι λειτουργεί σωστά και με ένα είδος τάξης που δεν πρόκειται ν' αλλάξει ούτε να σε απογοητεύσει ποτέ. Κάποιες φορές ο χρόνος όσο και να θέλεις να σταματήσει, αυτό το χαζό πράμα στο θυμίζει, ενώ  τις ώρες που θες να περάσουν όσο ποιο γρήγορα γίνεται ένα ρολόι είναι αυτό που θα σου λέει ότι ο χρόνος περνάει με τον ίδιο τρόπο κάθε φορά. Και όχι.. το να πεις ότι σου κάνει παρέα δεν μπορώ να το δεχτώ, όσο ασφάλεια και να νιώθεις όσο το φοράς. Όλα μπορούν να διορθωθούν.. αρκεί να με αφήσεις! Άσε με να βγάλω το ρολόι απ' το χέρι σου.. Ίσως να μην χρειάζεσαι απόψε κάτι τόσο .. κρύο!