Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Ήθελε τόσα να της πει.. (Επόπτης)

.. Ήθελε τόσα να της πει και τόσα να τη ρωτήσει, κι αντί γι' αυτό είχε λιποτακτήσει τη χειρότερη στιγμή, τη μοναδική φορά που είχε την ευκαιρία να της δείξει ότι μπορούσε να στηριχτεί πάνω του. Κι έφυγε ο μαλάκας, ο δειλός,
μην τύχει και χαλάσει τις παιδικές του αναμνήσεις. Λες και η ζωή οφείλει να είναι καρτ ποστάλ: μια αιώνια, αμετακίνητη φωτογραφία σταλμένη post restant με αποστολέα ένα παιδί και παραλήπτη τον έφηβο ή τον ενήλικο εαυτό του. Να δείχνει πάντα το ίδιο ηλιοβασίλεμα- γιατί άραγε οι απανταχού φωτογράφοι προτιμούν το ηλιοβασίλεμα από την ανατολή;- , σαν μια διαρκής και παντελώς άχρηστη υπενθύμιση πως όλα είναι προορισμένα να τελειώσουν. Μια στημένη πόζα παλιών συμμαθητών ή νεοσύλλεκτων πριν την ορκωμοσία, όπου όλα οφείλουν να μείνουν ίδια στο διηνεκές. Στα χρώματα επιτρέπεται - κατ' εξαίρεση- να ξεθωριάζουν..



Συγγραφέας: Μίλτος Πασχαλίδης
Μυθιστόρημα: Επόπτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου