Χάνω τον χρόνο μου φευγάτος, από πολλά..
Βιαστικά.. Ποιος θα το περίμενε αυτό από μένα;
Τόσο καιρό να λέω κάτι και στην τελική μόλις μου δίνεται η ευκαιρία, τι..? Μπορεί να φταίω εγώ, μπορεί στην τελική να μην είχες να μου δώσεις αυτό που ήθελα και γι αυτό να καταλήξαμε έτσι. Ίσως βέβαια να φταίει που ξεκίνησα να προχωράω κοιτώντας πίσω, ήταν λογικό να σκοντάψω με την πρώτη ευκαιρία!
Τώρα.. γύρισα μπροστά το κεφάλι, έχω πάρει τον δρόμο, που θα βγάλει;
Ούτε που ξέρω, και δεν με νοιάζει κιόλας να μάθω, ας βγάλει όπου θέλει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μικρή, ούτε κ εσύ είσαι σε αυτό τον δρόμο. Πέρασες για λίγο από κοντά, κάτι ήταν κ αυτό, αλλά..
Δεν θα σε καθυστερήσω άλλο, έχεις πολλά να κάνεις! Μπορεί την επόμενη φορά τα ζάρια να σου φέρουν κάτι καλύτερο, ή και όχι.. θα δείξει!
Αυτή είναι η μαγεία της υπόθεσης, δεν ξέρεις ποτέ τι θα βάλει στον δρόμο σου η τύχη και κάθε μέρα είναι διαφορετική. Το θέμα είναι αυτός ο εγωισμός που μας διακατέχει να κάνει στην άκρη κάποια στιγμή και να προσπαθήσουμε για το "μείνε".. Το "φύγε" βέβαια λέγεται πιο εύκολα δεν λέω αλλά αυτό είναι το νόημα;
Γιατί κάθε φορά να παίρνουμε τον εύκολο δρόμο;
Αν κάτι αξίζει μικρή μου, να ξέρεις ότι το περιμένουμε, υπομένουμε και ό,τι και να γίνει δεν μετανιώνουμε για τίποτα. Αρκεί να πιστεύουμε πως αξίζει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου