Κάποια λόγια για το τίποτα..

Πριν λίγο καιρό είχα γράψει αυτόν τον τίτλο.. Δεν θυμόμουν τι άλλο είχα γράψει, ε σήμερα έτσι όπως άκουγα μουσική κοιτάω τυχαία.. Βλέπω πως δεν είχα γράψει τίποτε άλλο παρά μόνο τον τίτλο,

"Κάποια λόγια για το τίποτα".
Όσο περνούσε η ώρα βέβαια κατάλαβα γιατί το είχα γράψει, ήταν γιατί τον τελευταίο καιρό είχα πέσει με μια λούπα χωρίς συναίσθημα, χωρίς να έχω όρεξη να κάνω κάτι, απλά να περνάω τις ώρες μου όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Μου θύμισε εσένα για λίγο!
Πολύ κακό φίλε μου.. τρόμαξα, χωρίς πλάκα, δεν έμοιαζε και πολύ με μένα οπότε είπα θα φύγει, θα ξεχαστεί, έτσι κ έγινε μετά από λίγο καιρό. Είχε να κάνει βέβαια με κάτι που έφερε ενδιαφέρον στο προσκήνιο και έκανε κάπως να ρολάρει πάλι το θέμα. Συνήθως έτσι γίνεται, ένα τέλος σε πάει σε κάτι καινούριο, κάτι έρχεται για να σε ξεκολλήσει και να προχωρήσεις στα όμορφα.. Ραντεβού εκεί τότε.

Ειν' αυτή η παγωνιά που ζεσταίνει 

το πρωινό μετά τη γιορτή 

τ' αλλόκοτο βλέμμα σου που δεν με χορταίνει 

κι η λέξη που κρατάς για το τέλος εσύ 

Υπέροχο τίποτα η ανάσα σου ζαλίζει 

μα πάνω σου κρατιέμαι ζωντανός 

υπέροχο τίποτα η γλώσσα σου με σχίζει 

αφήνοντας σημάδια που δε σβήνει ο καιρός 

που δε σβήνει ο καιρός 

που δε σβήνει ο καιρός..