Είμαστε στον αέρα!

Χρόνια σε έβλεπα να γουστάρεις με την μουσική, ήταν κάτι που μπορώ να πω μας ένωνε γι' αυτό και κάθε φορά που μιλούσαμε για μουσική η συζήτηση μπορεί να κρατούσε ώρα, δεν είναι τυχαίο ότι αν ήθελα να μιλήσω για μουσική έλεγα εσένα, ήσουν ο κατάλληλος.
Όπως  περνούσαν τα χρόνια ήταν λογικό να χαθούμε κάπως..ο καθένας είχε πάρει τον δρόμο του και είχε πάρει τις επιλογές του. Μέχρι την στιγμή που καθώς έψαχνα κάτι στο internet πέτυχα μια σελίδα που είχε ελεύθερο ραδιόφωνο και μπορούσε ο καθένας να κάνει μια εκπομπή. Αμέσως το μυαλό μου πήγε σε σένα! Ναι μπορεί να είχαμε καιρό να μιλήσουμε αλλά αυτό δεν μας εμπόδιζε να κάνουμε κάτι που θα γουστάραμε και οι δύο. Έτσι ψάχνοντας σε βρήκα. Δεν ξαφνιάστικες από την πρόταση μου να κάνουμε μια εκπομπή μαζί, ήμουν σίγουρος γι αυτό..Άλλαξαν λίγο τα ενδιαφέροντα μας στην μουσική αλλά θα βρίσκαμε μια μέση λύση.Την πρώτη μέρα που ανταμώσαμε ήταν λίγο άβολα γιατί είχαμε καιρό να ειδοθούμε και είχαμε αποξενωθεί κατά κάποιον τρόπο. Καθώς περνούσε η ώρα βρίσκαμε τον παλιό εαυτό μας και ξεκλειδώσαμε την χημεία που μας ένωνε.. Ναι ρε φίλε πίστεψέ το.. Είμαστε στον αέρα!

Ήμασταν στον αέρα, σ' ένα άλλο ταξίδι
πρίγκιπες μιας νιότης τόσο μακρινής
Περάσανε τα χρόνια και είναι σαν μια μέρα
όσα κάναμε δεν τα 'σβησε κανείς!

Πέρασαν από πάνω μου κορμιά και φίλοι
Πατρίδα, εχθροί, δουλειές και τα φιλιά μιας τρελής
Μα, μέσα μου βαθιά, η σπίθα είχε ξεμείνει
Περίμενα πως θα ξαναφανείς

Και, ξαφνικά, ξαφνικά
είμαστε στον αέρα όπως παλιά
όπως παλιά
Είμαστε στον αέρα!

Όταν σκορπίσαμε, νόμιζα πως θα ήταν για λίγο
Πως κάτι θα μας έφερνε καιν πάλι μαζί
Θυμό και λύπη πήρα από τον κόσμο, πριν του ξεφύγω
Πριν χτίσω την δικιά μου φυλακή

Γιατί στον έξω κόσμο τριγυρνούσαν λύκοι
Που θα 'θελαν να με πείσουν ότι είμαι αρνί
Τα όνειρα μου, λοιπόν, τα 'ξέραν τέσσερις τοίχοι
Μέχρι που ξαναφάνηκες εσύ

Και, ξαφνικά
Ξαφνικά είμαστε στον αέρα όπως παλιά
όπως παλιά
Είμαστε στον αέρα όπως παλιά