Μόνο από τη λύπη σου

Στίχοι:

Μεθύστε

Μεθύστε (Charles Baudelaire)

Πρέπει να 'σαι πάντα μεθυσμένος.
Εκεί είναι όλη η ιστορία: είναι το μοναδικό πρόβλημα.
Για να μη νιώθετε το φριχτό φορτίο του Χρόνου
που σπάζει τους ώμους σας και σας γέρνει στη γη,
πρέπει να μεθάτε αδιάκοπα.
Αλλά με τι;
Με κρασί, με ποίηση ή με αρετή, όπως σας αρέσει.
Αλλά μεθύστε.

Λέγε ''Ευχαριστώ'' Αντί ''Συγνώμη''

Μικρός Κλέφτης - Mερικές σκέψεις

Mερικές σκέψεις απλώς..
Όταν σε κάθε μονοπάτι υπάρχει κάτι που πληγώνει
υπάρχει πάντοτε ένας δρόμος για να βγεις

Μα υπάρχει πάντοτε ένας δρόμος για να βγεις
βλέπεις σήμερα η τύχη παίρνει απουσία, σ ότι ζεις
χωρίς αυτό να σημαίνει πως είμαστε άτυχοι
χωρίς δύναμη, αντοχές και απροστάτευτοι

Είναι στο χέρι μας, και η γροθιά μας είναι τα θέλω μας
κάθε νύχτα κρατάει για το μέλλον μας κλειδιά
η επόμενη μέρα, πάντα απαιτεί πόδια να κρατάνε γερά
σαν θεμέλια μελετημένα σωστά

Εντάξει, θα πληγωθείς, θα πληγωθώ
για κάτι που έκανες και δεν συμφωνώ
νύχτες ατέλειωτες θα σκέφτομαι
μα, θέλω να ζω,
σπάω δεσμά από φυλακές για να βγω
ισοβίτης μελλοντικός δραπέτης

Πορτοκαλί

Θα θελα να ξερα πόσες φορές έχω πέσει απ τα σύννεφα 

έλα και πέτα με σήμερα,

έλα και κανε με δώρο στο τίποτα 

θα θελα να ξερα πόσες φορές έχω πέσει απ τα σύννεφα 

έλα και πέτα με σήμερα,

αύριο θα ναι καλύτερα σίγουρα

Η μέρα που σκεφτήκαμε εμάς

https://www.youtube.com/watch?v=J056UgAknek

Ήταν μια μέρα που ξημέρωσε αργά

που την προηγουμένη δεν έπεσες για ύπνο γοργά

 ήταν η μέρα που δεν έγινε η ψυχή μας κιμάς 

ήταν η πρώτη μας ημέρα που σκεφτήκαμε εμάς 

αυτός ο κόσμος δε πεθαίνει για ότι έχει φτιαχτεί 

σαν τον κισσό πάνω στον χρόνο ψάχνει να αναδειχθεί 

ήταν εκείνη η πρώτη μέρα που δεν πήγαν δουλεία 

γιατί καθίσαν στο κρεβάτι και ανταλλάξανε φιλιά 

ήταν εκείνη η πρώτη μέρα που έμεινες στην φωλιά 

γιατί έψαξες εσένα και όχι που ειν' τα κλειδιά

Όνειρο βροχή

Όνειρο βροχή, κοίτα
πάνω από την κόλαση γυρνάμε σαν εχθροί, κοίτα
μόνο εγώ κ' εσύ κοίτα
τίποτα άλλο σκέφτομαι μονό τη Harley Quinn, κοίτα

και πάλι πίσω
δώσε μου αφορμή τους δαίμονες μου να ξυπνήσω
Μωχάμετ, δες τους πως κοιτάνε
δέστε τους πριν έρθουνε γιατί όλα τα ζητάμε

Iratus - Άνοιξη

https://www.youtube.com/watch?v=qJsIitGIkQk

Ψήστες που συζητάνε για ανώτερα μαθηματικά
εκεί η κατέληξε η γενιά μου μαμά
το μέλλον ένας μέρος πιο αφιλόξενο
και απ’ τη γειτονιά μου παλιά
μα ήμουνα εδώ από πάντα αυτή είναι διαφορά

Κάποτε τους έβριζα είχαν ότι δεν είχα
τώρα έχω ότι χάσαν, χάσαν ότι από τη γέννηση μου είχα
πίστη γαμώ την ελπίδα και τη τύχη
δεν είχα τίποτα ποτέ να το χάσω απ’ την κρίση
το άσχημο μαραμένο παραμελημένο λουλούδι
ήμουν και όλοι τους πρώτη μούρη
τώρα με ψάχνουν στα κοινωνικά παρτέρια
Όντας αντιδραστικός εγώ ανθίζω στη μιζέρια

Αλλάζω την διαρρύθμιση..

Αλλάζω τη διαρρύθμιση..

Κάτι με ενόχλησε 

φύσηξε αέρας και σκόρπισε τα πάντα

Άναψα την λάμπα

στον καθρέφτη πήγα να δω το παιδί

μα είδα τον άντρα

Να συγχωρείς..

Τόσο καιρό δεν μου έβγαινε τίποτα, ένα κενό να γυρνάει βασανιστικά..
Το χαρτί έμενε λευκό με το στυλό από πάνω να προσπαθεί να του δώσει πνοή, να μου δώσει τον πιο επώδυνο τρόπο έκφρασης, για μένα αυτό βέβαια, αλλά για μερικούς δεν βγάζει καν νόημα. Και πάλι δεν είχα το έναυσμα για να συνεχίσω.
Τι πιο όμορφο για ν αλλάξει την κατάσταση από ένα βλέμμα.
Όλα γίνανε πιο εύκολα μ ένα βλέμμα σου..
Ναι μπορεί να σου φαίνεται παράξενο αλλά αυτό και μόνο μπορεί ν αλλάξει τα πάντα. Το μόνο που έχει σημασία είναι να ναι αληθινό κι να βγαίνει μέσα απ την καρδιά σου. Για όλα τ άλλα θα βρούμε τρόπους να τα αφήσουμε πίσω..
Κάπου εκεί όμως είναι που βάζεις τα πρέπει σου.. Κάπου εκεί είναι που χάνεις την μαγεία της στιγμής και η "αστερόσκονη" χάνεται μαζί με τον αυθορμητισμό. Ανάμεσα στα όρια που σήκωσες γιατί έτσι έχεις μάθει, έτσι αισθάνεσαι ασφάλεια και σιγουριά. Ακόμη και γι αυτό δεν μπορώ να σου κρατήσω κακία, πιάνω τον εαυτό μου να σε δικαιολογεί, έτσι είναι όταν μάθεις κάποιον τόσο καλά και όσο και να σε πληγώνει στην αρχή, με τις πράξεις ή το βλέμμα του, στην τελική έχεις μάθει να συγχωρείς..

Κράτα λίγο αγάπη (για το τέλος)

Οι εραστές λένε οι ποιητές δεν συναντιούνται γιατί υπάρχει πάντα ο ένας μέσ ’τον άλλο .

Οι ονειρευτές το ξέρουνε μα δεν αρκούνται για αυτό κράτα λίγο αγάπη,και εγώ θα σε προλάβω.
Οι στιγμές χάνονται γιατί δεν βρίσκουν χρόνο, και ο χρόνος δεν μας φτάνει γιατί είναι λίγος πάντα.
Οι αφορμές ,πεθαίνουν και εγώ τις σώνω τα σκαρώνω δυο στιχάκια πάνω στον εξάντα.
Οι ενοχές ,στοιχειώνουν τις συνειδήσεις ,μα η συγνώμη είναι πιο δύσκολη πολλές φορές .
Για αυτό τις εμμονές όσο και να τις αγνοήσεις τα ίδια θα σου λένε σιωπηλές .
Οι αρετές, ευνοούνται από την μοναξιά και ας διασύρονται μετά από τα θηρία μας τα ανήμερα.
Το χθες είναι μπροστά μας με μια σπρωξιά ,μα μην το αφήσεις να σου κλέψει από το σήμερα.
Εδώ να ξέρεις πως τελειώνουν οι ευχές και ο χρόνος έγινε αδίστακτος και αιμοχαρής.
Το αύριο δεν σώζεται με προσευχές γι’αυτό κράτα λίγο αγάπη να χαρείς..

Ποτέ ξανά (cover by lambrini)

"Λοιπόν! Αυτό το cover είναι πολύ ξεχωριστό! Το κομμάτι το έχει γράψει ένας πολύ καλός μου φίλος με ένα φίλο του μερικά χρόνια πριν. Μου το είχε στείλει κ επειδή το αγάπησα μου έδωσε το ελεύθερο να το διασκευάσω. Με εκφράζει τόσο πολύ κ πιστεύω κ σε πολλούς από εσάς θα ισχύσει αυτό. Ελπίζω να σας αρέσει!"

Nova

There’s a story about a place my friend 

About a planet I’ve been there a long time ago 

Stories telling about what happened 

As I travel through the black and white 

Staring only at the corners, 

my vision turned to blue 

And I focus at the center 

Ευγένιος Τριβιζάς

«Το κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης. Το πρόβλημα είναι πώς να παραμείνει καλλιτέχνης όταν ενηλικιώνεται» είχε πει ο Πικάσο. Και η πικρή αλήθεια είναι ότι κάνουμε ό,τι μπορούμε για να καυτηριάσουμε τον καλλιτέχνη μέσα στο παιδί. Αντί να ενθαρρύνουμε και να αναπτύσσουμε, αγνοούμε ή ακόμα και διώκουμε τη φαντασία και τη δημιουργικότητα, τα δύο sine qua non της τέχνης.