Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Για σένα..


Για σένα είναι αυτό..
Ναι για σένα που διαβάζεις τώρα και χαμογελάς. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο κουράγιο και δύναμη μου δίνει να συνεχίζω. Να σου αφιερώσω λίγες γραμμές ακόμη δεν είναι κάτι σημαντικό, είναι όμως αυτό που γουστάρω να κάνω. Και όλο αυτό γιατί από τότε που ξεκίνησα ήσουν εκεί. Άλλες φορές μεταφορικά κ άλλες ουσιαστικά,το ίδιο μου κάνει. Σαν αφορμή έτσι έβγαζα κ εγώ αυτά που ήθελα, άφηνα τις σκέψεις μου να ξεδιπλωθούν, αφιέρωνα χρόνο εκεί που γούσταρα και τα έβρισκα με τον εαυτό μου. Τώρα τελευταία δεν έχω και πολύ χρόνο γι αυτό, αλλά την βρίσκω την άκρη μου, κάτι που το θες πάντα θα βρίσκεις χρόνο να περνάς μαζί του. Έτσι για άλλη μια φορά έβαλα μια μουσική να ταιριάζει στην διάθεσή μου και τα άλλα ήρθαν μόνα τους, άλλα δεν ήρθαν ποτέ βέβαια, καλό ή κακό θα δείξει ο χρόνος. Όσο λοιπόν παίζει αυτό το κομμάτι, έχω φύγει, δεν ξέρω καν τι γράφω, αν είναι σωστά συντακτικά η αν βγάζουν έστω κάποιο νόημα. Λίγο που με νοιάζει τέτοιες στιγμές.. Φτάνει στο τέλος του το κομμάτι, πριν τελειώσει λοιπόν χαιρετώ με την σειρά μου και αναμένω την επόμενη φορά, και πιστεύω θα είναι σύντομα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου