Έλα με τον καιρό παίζει να γίνει και συνήθεια. Ακόμη περνάει λίγος χρόνος για ν αρχίσει να βγαίνει μόνο του, μερικά δευτερόλεπτα για ν ανάψει η σπίθα, μετά όλα εξελίσσονται άνετα. Σήμερα αυτά τα πέντε λεπτά λέω να τα αφιερώσω σε κάποια άτομα που δεν είναι δίπλα μου, τουλάχιστον κυριολεκτικά, μεταφορικά αντιθέτως δεν έχουν φύγει από εδώ καιρό τώρα. Αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία ξέρεις, ακόμη κ μακρυά, από skype ή τηλέφωνο, το αποτέλεσμα είναι ίδιο.. Μια παρέα αυθεντική και ουσιαστική. Κάποιοι απομακρύνονται, άλλοι έρχονται πιο κοντά, ακόμη δεν έχει γίνει κανόνας πιστεύω και πάλι καλά εδώ που τα λέμε, αλλά τις περισσότερες φορές όταν έρχεσαι κοντά κάποιος άλλος μπορεί να απομακρύνεται, έτσι για να κρατιούνται οι ισορροπίες. Όποιος θέλει να σε δει σε βλέπει. Μερικοί βέβαια σε θέλουν όποτε σε χρειάζονται, στο χέρι σου είναι να διαλέξεις ποιος θα είναι δίπλα σου, αρκεί να έχεις θέληση να επιλέξεις και να ξεχωρίσεις κάποια πράματα. Πως να το κάνεις, μοιράζεσαι την ζωή σου με αυτούς που θες, αλλιώς απλά την σπαταλάς από εδώ κ από εκεί..
Στα δύσκολα και στα ωραία όπως λέει και ο 12ος.. έτσι είναι το παιχνίδι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου