Λιάκος.. 2

Πότε ..?
πότε θα βγούμε αδερφέ,
από την φυλακή των θέλωπρέπει...?
γιατί ο ψυχαναγκασμός είναι πληγή που όλο το είναι μας ελέγχει...
πότε..?
πότε θα βρούμε θέα δίχως γκρι, και αγάπης αγκαλιές, for free...?
θέα... να ταξιδέψει ο νους
και ορίζοντες για να
απ ελευθερωθεί...
πότε...?
πότε οι ταμπέλα θα πάψει να αντικαθιστά,αγνές ψυχές,με ανακύκλωσης απόψεων, μηχανές..? η επανάσταση ολόκληρου του κόσμου,δεν μπορεί να μου φέρει ούτε ένα ποτήρι νερό...και το μόνο που ξέρω για τα... "πότε",
είναι μόνο όταν αποφασίσουμε να γίνουν τώρα...

Γιατί μας πάει το χρώμα....
τι να του κάνουμε?
χαμογελάμε γιατί νιώθουμε,
με το χαμόγελο ρεφάρουμε
αύριο ίσως πεθάνουμε...
το αύριο,ίσως...
το τώρα μας γουστάρουμε... ματαιόδοξοι ποτέ,
πηδάμε ως εκεί που φτάνουμε..
και οτι μας αναλογεί,
τρελάκια μου,
ήρθαμε να το πάρουμε!!

δεν το πολύ ζορίζω...
γιατί εχω την ματιά σου μάρτυρα...
ξέρω...δε σε γνωρίζω...
σιγά, σιγά,παίρνω το μάθημα,
εγώ το σκαλοπάτι σου ,
εσυ το δικό μου κράτημα
το ξέρω... σε όλα σου τα άκυρα...
ψάχνω βελόνα στα άχυρα...!!

Μουσική- Στίχοι : Ηλίας Παπανικολός

Απο παιδί με μάθαν στα σχολεία,για την θρησκεία και όσους έχουν σκοτωθεί,

για ήρωες με ένα σπαθί στο χέρι και από την άλλη τον θεό να οδηγεί,
Τοχα καημό και περηφάνια,ένιωθα ελεύθερος μα σαν σε φυλακή, 

πήγα στρατό να υπηρετήσω την σφουγγαριστρα ενός μιλιταριστή!!
Μου πες εχθροί μου είναι η Τουρκία και πως κατώτερου θεού ειναι και αυτοί 

και μΕ κοιτούσες με υπεροψία,πάνω στις δάφνες σου είχες επαναπαυτεί,
Ονόματα να συγκρατώ με βία και κάθε βράδυ πριν τον ύπνο προσευχή ,

μου είπες για ιεραρχία και άλλους να σέβομαι από μενα πιο πολύ!!!!