Πήγανε τζάμπα κάποιοι ρόλοι..

Νιώθεις ότι είσαι στο σπίτι σου πια μετά από τόσο καιρό εκεί μέσα. Αυτό σου δίνει έναν αέρα διαφορετικό από τους υπόλοιπους. Για μερικούς είναι η δουλειά τους μόνο, ένας τρόπος να βγάλουν λεφτά και αυτό μόνο, για σένα όμως.. Για σένα είναι η ζωή σου! Κάθε φορά που ανεβαίνεις πάνω στην σκηνή δίνεις τον εαυτό σου, παραδίνεις την ψυχή σου χωρίς να ξέρεις αν έστω και ένας σε καταλάβει από το κοινό. Δεν πειράζει.. Έκανες ότι ήταν καλύτερο για σένα και αυτό μπορεί να σε γεμίσει. Στο τέλος κάθε παράστασης η καρδιά σου πάει να σπάσει και η αδρεναλίνη σου ανεβαίνει με κάθε χειροκρότημα που κερδίζεις.. Ναι το κερδίζεις και το αξίζεις! Γι' αυτό και το χαμόγελό σου πάνω στην σκηνή είναι κάτι αληθινό και αυτό μπορεί να το διακρίνει κάποιος.

Καθώς τελειώνει η περιοδεία είσαι σίγουρος πως κάποιοι θα φύγουν από την παρέα που έχετε δημιουργήσει στα παρασκήνια. Σε βλέπω όμως πολύ σκεπτικό, και άλλες φορές έχουν φύγει άτομα από τον θίασο, για μεγαλύτερους θιάσους ή γιατί κουράστηκαν και παν να παίξουν την δικιά τους παράσταση, της ζωής τους.. Έτσι γίνεται συνέχεια, άλλοι έρχονται και άλλοι φεύγουν. Τέτοιες ώρες που σε βλέπω σκεπτικό σου λέω συνήθως, "όλα τελειώνουν και όλα περνάνε μην το ξεχνάς αυτό". Κάθε φορά τα ίδια.. Δένεσαι με τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου και ας ξέρεις κάποια στιγμή θα λακίσουν. Είναι ωραίο ρίσκο, δεν λέω, και το ζεις γι αυτό σε πάω ρε! Η φωτιά που έχεις μέσα σου θα καίει για πολύ ακόμη, έχει ακόμη χώρο για μερικούς αποχωρισμούς.
Μετά από καιρό, το μόνο που άλλαξε είναι ορισμένα άτομα, το χαμόγελο έχει ξανάρθει και μαζί μ αυτό και ένα μπουκάλι αλκοόλ σαν επιβράβευση για ακόμη μια επιτυχημένη παράσταση και κάτι ψίθυροι "πήγανε τζάμπα κάποιοι ρόλοι..". Απτόητος συνεχίζεις να ζεις, έτοιμος να δεχτείς καινούριους συνεπιβάτες..